So far..so good

Sawadee!
Yes, eindelijk een tijdstip gevonden om een blog te schrijven. De kinderen doen een "nappie", dus dat betekent rust in de keet:)! Behalve de oudste dan, maar die krijgt nu om de beurt les van ons.
Donderdag 1 oktober, hier begon het grote avontuur. De laatste knuffels van familie en lieve vriendinnetjes ontvangen op schiphol. Eenmaal in het vliegtuig kwamen we tot besef dat er geen weg meer terug was. De reis verliep zeer voorspoedig, met water+bier+baileys+non-stop eten ( inclusief pinda's)+ turbelentie hadden we niets te klagen. Aangekomen in Bangkok hadden we een paar uur tijd om te acclimatiseren. Dat betekende lekker aapjes kijken & zoeken naar ons volgende vliegtuig richting Chiang Mai. Het vliegtuig van Bangkok Airways had een andere luxe als KLM. Van Amsterdam naar Bangkok zaten er over 400 mensen in het vliegtuig, maar van Bangkok naar Chiang Mai maar liefst 10 mensen. Heel verschil dus. In Chiang Mai aangekomen werden we vriendelijk ontvangen door een vrouw die ons naar de bagage bracht. John,Sharon&Esther stonden op ons te wachten. Esther is het geadopteerde kindje van John en Sharon, een lief kind met een eigen wil;)! We gingen met zijn allen eerst wat eten in een restaurant, het was namelijk 19.00 uur 's avonds. Wij hebben ons meteen aan een thaise maaltijd gewaagd en dat was lekker ( en een beetje scherp). Na het eten naar ons hotel "Empress" toe. Een super mooi hotel, met maar liefst 17 verdiepingen. Allerlei faciliteiten zijn er aanwezig, van zwembad tot fitnessruimte. We zijn vrijdagavond vroeg na bed gegaan, omdat we de volgende ochtend vroeg moesten opstaan voor "the flight of the gibbon".
Zaterdagochtend ging de wekker om half 6, we werden namelijk om 6.45 opgehaald. Om 6.15 zaten we aan het ontbijt, waar we deze eerste keer voor "safe" gingen. Gewoon een boterham met jam dus;)! Je kon er van alles krijgen, een lekker soepje bijvoorbeeld of een gehele rijst-maaltijd, noem maar op. Maar hier hadden we nog niet echt behoefte aan, benieuwd of dat nog komt.
Met een paar Israeliers in de taxi kon het feest beginnen. De flight of the gibbon houdt in dat je als een soort tarzan door de jungle vliegt. We hebben veel lol gehad met de instructors, Mr. Bee and Woodie. Deze mannen wilden wel met ons trouwen, zeer begrijpelijk natuurlijk;)! Na de tijd nog richting de watervallen, waar marieke haar zonnebril alweer kwijtraakte in het water. Gelukkig was daar een behulpzame israelier, die wel een natte broek overhad voor een heldendaad. We waren trouwens zeer blij met onze bergschoenen bij deze activiteiten. En ach, hoe vaker je die dingen draagt, hoe meer je eraan gewend raakt, hoe mooier ze worden. Ook kregen we nog een lunch. Dit bestond natuurlijk uit een soep, deze keer kippensoep. Daarnaast witte rijst en kip met augurk en een scherpe saus. Als toetje watermeloen en banaan. We waren niet echt "amused" van de soep, dit leek meer op een ongeklopt ei. En die augurken, die lieten we ook maar staan. Voor de rest smaakte het prima;)! De taxichauffeur bracht ons weer terug na het hotel en toen hebben we de hele middag aan het zwembad gezeten, naja eerlijk gezegd de hele middag geslapen. Om 18 uur gingen we met zijn allen in een thais restaurant eten. Voor het eerst ook in een tuktuk gezeten, voor 80 baht, dus 2 euro. Marieke koos in het restaurant voor een goede westerse maaltijd, biefstuk met roomsaus.(met de gedachten dat er in het weeshuis namelijk alleen maar thais gegeten word....) Marieke at haar bordje netjes leeg. Femke koos voor een thaise maaltijd, maar deze viel een beetje tegen. Want Femke at haar bord niet leeg;)! Maar goed,dan weten we dat voor de volgende keer.
'S avond zijn wij nog even na de avondmarkt geweest in Chiang Mai. Overal kraampjes en alle mensen achter die kraampjes spreken je aan. Niet met een thaise begroeting! Nee, ze begroeten ons met "Hallo" "mooi,mooi"?! Ze kunnen zien&ruiken dat wij Nederlanders zijn blijkbaar?! Het enige wat we hebben gekocht is haarschuim, ja want die hadden we nog niet:P! Zuinig als we waren, probeerden we zelf de weg terug te vinden naar het hotel. Dit is ons ook gelukt, met wel een omweg;)! Terug in het hotel, snel in bed en slapen (met airco op volspeed)

Op zondagochtend hebben we met zijn allen ontbeten om half 9. Dit was gezellig. Ook hebben we hier voor het eerst nu koffie&thee gedronken. En dat beviel goed!!! We bleven bij de toast met jam, maar deze keer ook nog een eitje erbij! Jaja, we boeken langzaam vooruitgang. Na het ontbijt gingen we richting "Tiger farm". Want we gingen met tijgers knuffelen;)! Voor ons hotel stond meteen een taxichauffeur die ons naar de plaats van bestemming bracht. Netjes van tevoren een prijs afgesproken, want deze taxi-meneer had namelijk geen meter in zijn auto?! Het knuffelen van tijgers, is anders dan het knuffelen van je eigen hond. We hebben er geen schrammen aan overgehouden, wel mooie foto's:D! Na het tijgerknuffelen snel weer richting het hotel, want we moesten voor 12 uur uitchecken bij het hotel. Voordat we richting het weeshuis zijn gegaan, gingen we eerst nog even shoppen. Marieke heeft zich een mobieltje aangeschaft voor 15 euro zodat ze nu Thaise mannen haar telefoonnummer kan geven:D! De reis richting het weeshuis duurde ongeveer 3 uurtjes. Het dorpje waar wij wonen, ligt echt in the middle of nothing?! We zien bergen, bomen en veel groen. De boeren die in het dorp wonen hebben het niet breed. Ze leven in soort boomhutten(wel op de grond) aan het water,alleen een dak (inclusief gaten) boven hun hoofd, een paar takken wie fungeren als muur? Ongelovelijk dat mensen daarin kunnen leven. De koeien lopen trouwens niet in een wei, nee die lopen gewoon midden op de weg, met een soort 'herder' om zich heen. Net zoals alle honden trouwens.

Aangekomen bij het weeshuis zagen we voor het eerst alle kindjes. Wauw, wat waren zij schattig!!! De kindjes hebben namen als: Sprite, Shampoo, Fook, Freddy, Ying, Esther, Joj, Wun ten, In totaal dus 9 kids hier. De kids leven met elkaar in 1 huis. Wij mogen gebruik maken van het gasthuis, dus als we elkaar zat zijn, zijn er kamers genoeg. John, Sharon & Esther hebben een eigen huisje, wat officeel een klein ziekenhuisje is. Dan is er nog een huis waar een familie in woont, maar deze hebben we nog niet echt ontmoet omdat de 2 kinderen de mexicaanse griep hebben, en dus binnen blijven om besmetting te voorkomen. Dan is er een huis waar de wasruimte en de grote keuken zich bevinden. Verder zijn er nu nog 6 gebouwen in aanbouw, voor groepen die komen, voor vrijwilligers en voor een prive-school eventueel.

Vandaag was de eerste dag met de kids. Gewoon een beetje gewend raken aan de kids. Dit gaat erg goed, als je het ene kind niet aan je been hebt hangen dan komt het andere kind er al aan. Het zijn echt schatjes om te zien, onvoorstelbaar dat mensen deze kinderen niet willen hebben?!

John en Sharon hebben ons al een beetje uileg gegeven wat ze van ons verwachten de komende tijd. Het komt erop neer dat we de oudste (Fook, 5 jr) wat engelse les geven, aangezien hij in ongeveer een half jaar op de basisschool bijna NIKS geleerd heeft. Erg jammer dus, maar de thaise mensen blijken niet zoveel waarde aan onderwijs te hebben.

Ook de meiden gaan we wat bijspijkeren in het engels, met simpele spelletjes. Vanavond eerst maar is de 'nightshift' draaien. Dat is ook in van onze taken de komende week/ weken. (tot ze iemand hiervoor aan kunnen nemen) Maar het scheelt dat de kinderen goeie slapers zijn(hopen we).

het regent op het moment, HEERLIJK wat verkoeling. al is het minder benauwd dan ik gedacht had. Maar warm is het zeker! vanuit Phrea, Thailand zeggen wij, byebye hollanders!
& Hello mercy international!

t worden nu vast drukke dagen, dus het volgende verhaaltje laat waarschijnlijk even op zich wachten. Dan krijg je ook fotos te zien van alle schattige kindjes...
Nu alleen van de tijgers & ons;)

Bye bye!

xx Femke & Marieke!